phf

Pièce latine 6 : O vos Galli, quondam Senonences (MCCCXXXI)

Commemoracio hystorie senonum gallorum, compilata et rithmata per Eustacium de Campis, ultra cirtutum in Campania
                        O vos Galli, quondam[1] Senonences[2],
                        Suevorum origine duces,
                        Ex Prennyo patre procreati,
                        Qui Rmanos, armorum atroces,
5                      Romam quoque, vos magis feroces,
                        Centum mille simul adjuvati,
                        Provencia Senonis armati,
                        Montem Jovis et tanquam audaces
                        Transeundo, tot[am] submisisti
10                    Ytaliam, Puliam. ditati
                        Circa Delphos, non loci capaces,
                        Civitates sunt per vos fraudate
                        Ytalicis, et edificate
                        Sex, e quibus secuntur nomina :
15                    Papia fit et Verona caute,                                                                  360d
                        Brixia tunc Mediolanumque,
                        Senogalis et Sena domina,
                        Quoad Tuscos mitis et benigna
                        Et Galathas, a Gallis sentite
20                    Fabricatur, et Grecia certe
                        Submittitur armorum dotrina.
                        Post Romanos, mundi monarchales,
                        Reges vestri sunt imperiales,
                        Et gens vestra redemit tributa.
25                    A Troianis exorti nobiles
                        De Francio Franci mirabiles,
                        Aut feroces moribus et vita
                        Interpretes interpretant, ita,
                        Super cunctos in armis habiles
30                    Vos fuisse submittentes cuncta
                        Vi armorum orbisque climata,
                        De corpore robbusti, graciles,
                        Tunc liberi, libertate lata.
                        Nomen vestrum et sapiencia,
35                    Opus, virtus, divina gracia
                        Cumulando tunc multiplicavit
                        Clodoveus de ydolatria
                        Ad baptismum venit et Francia.
                        Regnum regis Deus[3] adoptavit
40                    [Quod] ex istis tribus adornavit :
                        De timore et reverencia
                        Salvatoris, et de justicia
                        Cum amore, sic regnum dotavit,
                        Et quamdiu tria hec servavit,
45                    Semper fuit in opulencia.
                        Franci reges post hec descendendo,
                        Multas terras semper conquestendo,
                        Filii sunt cristianissimi
                        Ecclesie, eam defendendo                                                                  361a
50                    Et proprio sanguine tuendo,
                        Ut gigantes Dei fortissimi,
                        [Et] Stephanum pappam carissimi
                        Aliosque multos relevendo,
                        Et in sede Petri sanctissimi
55                    Posuerunt quos impiisimi
                        Deponerent, legem contempnendo,
                        Ut Astulplus, exemplum vobis do.
                        Longobardus fuit, Deum my.
                        Quid fecerunt tunc Pypinus Grossus
60                    Filiusque Karolus Martellus ?
                        Germaniam, Galiam submittunt.
                        Unusquisque fuit majordomus
                        Pallacii. Deinde Pypinus
                        Nanus. Post hunc[4] ut gesta referunt
65                    In Francie regem elegerunt.
                        Ab hoc rege est Karolus Magnus,
                        Dei gigas, imperator bonus
                        Genitus[5] que. De quo prophetarunt
                        Sibilline et tantam dixerunt
70                    Veritatem de suis artibus,
                        Sciencia, vita et moribus,
                        Quod narrare nulli sufficiunt.
                        Hyspanias magnus rex subegit,
                        Arragonos et Saxones fregit,
75                    Wasconiam et Aquitaneam,
                        Sarracenos ad fidem coegit.
                        Bella multa ibidem collegit
                        Pro nomine Jhesu, ac etiam
                        [Is] studium, clerum, scienciam
80                    Parisius de longe dirigit,
                        Et magistros optimos elegit
                        Ad docendum per sui graciam
                        Septem artes. Inde miliciam                                                               361b
                        Peroptimam semperque porrigit.
85                    [Et] rex ille cum successoribus,
                        Regnum illud, hiis temporibus,
                        Tenuerunt satis pacifice
                        Incolumem a persequentibus,
                        In timore, [et] in virtutibus
90                    Gubernando plebem letifice[6]
                        Secundum jus. Et in bona pace
                        Tuebatur regnum ab omnibus.
                        Judicia judicantur recte,
                        Puniuntur et mala directe,
95                    Consilium a senioribus
                        Impetitur, non junioribus.
                        Si ita fit, tu lector, respice.
                        Officia pacis et bellorum
                        Consilio autem expertorum
100                  Tradebantur, non ex voluntate,
                        Nec personis silicet illorum
                        Qui querebant nutu amicorum,
                        Diviciis seu auctoritate.
                        Nisi dignus fuisset in arte,
105                  Officii non haberet horum
                        Unum solum, et ideo certe
                        Res non erant in regno deserte,
                        Sed utrumque tempus ex amborum
                        Pacis, belli necnon mercatorum
110                   Tunc gaudebat de prosperitate.
                        Timor Dei in cordibus erat,
                        Devocio, pietas regnabat,
                        Religio tunc honorabatur,
                        Humilitas principes regebat,
115                   Populares amor gubernabat
                        A propriis quisque utebatur,
                        In habitu non elevabatur                                                                    361c
                        Quis eorum, neque manducabat
                        De diversis, sed sufficiebat
120                  Unicuique[7], ut saturaretur
                        De ferculo solo quod habebat.
                        Parvum statum is horum tenebat.
                        Sic corpora ben regebantur.
                        Fundata sunt multa collegia.
125                   Tunc tempore viget Ecclesia,
                        Quia reges, duces et principes
                        Dabant illis hereditagia,
                        Ut funderent semper Deo preces
                        Pro animis[8]. Sed non sic heredes
130                  De presenti : rapiunt omnia,
                        Spernendo nunc antecessores,
                        Qui fuerunt horum fundatores,
                        Et retractant pro posse talia
                        Que multum sunt [his] terribilia.
135                   Advertant nunc ad hec facientes.
                        Tanta bona vobis affuerunt
                        Quantum reges vestri viguerunt[9],
                        Vos etiam, in moribus bonis,
                        Quia Deum semper timuerunt
140                  Corde, mente, operibus, donis.
                        Sed omnibus a vita zelatis
                        Successores Deum illuserunt,
                        Per requiem utentibus malis
                        Mortalibus semperque peccatis.
145                  Propter pacem quam[10] reperierunt,
                        Per tempora longa, recesserunt
                        A laudibus, precibus et hympnis.
                        Superbia, divicia rodit,
                        Invidia proximum incendit,
150                  Luxuria corpus [nunc] stimulat.
                        Unusquisque contra legem vadit                                                       361d
                        Et pro posse veritatem odit[11]
                        Statusque querit et postulat.
                        Judex, senex et juvenis errat
155                  Et monachus votum suum fregit,
                        Miles autem turpia diligit
                        Et prelatus sacrata violat
                        Clericusque omne jus dicipat.
                        Ecclesiam quis hodie regit ?
160                  Videns Deus peccata hominum,
                        Tradit nobis verba [et] exemplum,
                        Ut ad eum omnes recuramus.
                        Sed nequaquam : valde induratum
                        Est in malis [nunc] vere cor nostrum.
165                  Qua de causa bene percepimus
                        Quod super nos inmisit Dominus
                        [In] vindictam guerram, exilium,
                        Tempestates, servitutis jugum.
                        Declinando sic semper erimus,
170                  A vicinis querentes odium,
                        Ad amicis semper subsidium :
                        Terram, corda et aurum perdimus.
                        Hoc secuantur[12] conservantes regna :
                        Studium, lex quoque divina,
175                   Milicia, aurum, mercatores,
                        Punicio, justicia bona,
                        Quod antiqui habeant honores
                        Et serviant[13] eis juniores,
                        Expertique habeant onera
180                  Et status qui sunt graviores :
                        Sic fieri possunt meliores,
                        Reformanda bona communia :
                        Sed e contra reguntur omnia,
                        Nec sunt lefis boni sectatores.
185                  Lex divina capite leditur,                                                                    362a
                        Ecclesia partita patitur,
                        Studium aufertur a nobis,
                        Justicia tota abolitur,
                        Milicia a regno transfertur,
190                  Aurum, semper extra regnum vadis,
                        Sed quod certo non inde redibis,
                        Punicio nunquam fulcietur.
                        Sapientes procentur foris,
                        Nec regula ullius saporis.
195                  Et antiqui valde spernentur.
                        Officia tenent juniores,
                        Imprudentes, non bene regentes,
                        Valde male reguntur status.
                        De puero fit hodie miles.
200                  Actus autem nostri difficiles,
                        Orribiles venient eventus :
                        Cessat noster honorque et butus,
                        Gloria. Nunc sumus inutiles,
                        Appropincat [de]finitum tempus
205                  Jheremie, quid inde locutus.
                        Sic super hoc videant prudentes :
                        Revertantur ad orientales,
                        Domin[i]um, quoque principatus.
                        Nisi Deus corda mutaverit
210                  In melius, et reformaverit
                        Bonum opus un nostris cordibus,
                        In tantum quod eum dilexerit
                        Unusquisque et non peccaverit
                        De ceteri, sed in nobilibus,
215                   In clericis, in mercatoribus
                        Reformetur quod[14] Deus oderit,
                        In capite, sed si hoc fierit
                        Bono corde, cum dulcis precibus,
                        Forte Deus indulget omnibus,                                                            362b
220                  Et nobismet, si vult, pepercerit,
                        Ut Nynyve. Quid inde fecerit,
                        Novit ille qui est solus Deus.
                        Non sic Galli, ut fuit primitus :
                        In nobis est [nunc] major deffectus,
225                  Reperentur a nobis tributa.
                        Non princeps hodie Brennuys,
                        Clodoveus, Carolus Martellus.
                        Per Pypinum non reguntur facta.
                        Karlomangnus qui fuit monarcha,
230                  Et nobilis prince[p]s vir Rolandus,
                        Mortui sunt, qui egerunt tanta
                        Et de quibus resumantur acta,
                        Lumen cunctis mundi nobilibus
                        Principibus, regibus, ducibus,
235                  Unde terra orbis est repleta.
                        [E]t fracte sunt mundi monarchie.
                        Prima fuit partibus Syrie
                        Ad Darium, deine ad Grecos.
                        Alexander ex vi milicie
240                  Est monarcha fortis prudencie.
                        Sed post mortem venit ad Romanos,
                        Et deinde descendit ad Gallos.
                        Certum tempus stans Europie,
                        Nunc recedit de diem in die,
245                  Orientem querens. Videte, vos,
                        Ne recedat monarchia per nos
                        [Nunc] a nostris partibus Francie.
                        Exortum est a antiquo
                        Regnum pacificum, de quo
250                  Primum regem adoptavit
                        Deus, Clodoveum dico,
                        Francie, tanquam amico,
                        Oleum sacrum donavit,                                                                       362c
                        Cujus regem conscravit
255                  Baptisando tunc illico
                        Remigius, qui servavit
                        Ampulam et reservavit
                        Oleum, ut de reliquo
                        Reges quos Deus amavit
260                  Francorum et honorabit,
                        Tot sacrarent[ur] idcirco.
                        In specie columbia,
                        Fuit jec ampula digna
                        Missa sancto Remigio
265                  De celis ore divino,
                        Indeficiens, semiplema
                        Semper, quambis hec unctio
                        Sumatur previlegio
                        Sacrorum regum. Tu bona,
270                  Remanes idem et una
                        Remis, et sine dubio.


[1] Ms. quondem

[2] Ms. Senocences

[3] Ms. quod deus

[4] Ms. hac

[5] Note de Raynaud : Mot altéré

[6] Ms. retifice

[7] Ms. Uniquoque

[8] Ms. illis

[9] Ms. vixerunt

[10] Ms. quem

[11] Ms. adit

[12] Ms. secuuntur

[13] Ms. servient

[14] Ms. id quod

Mais non, vous ne vous êtes pas perdu !

 

ulb ltc

L’utilisation du genre masculin dans les pages du présent site a pour simple but d’alléger le style. Elle ne marque aucune discrimination à l’égard des femmes.