phf

Pièce laitne 11 : Heu ! ubi est nunc veritas (MCCCXLVIII)

Epistola Eustacii ad Radulphum Vitardi
                        Heu ! ubi est nunc veritas,
                        Tu, Radulphe, et caritas ?
                        Ubi est jus et racio ?
                        Non invenitur pietas,
5                      Retrocessit humilitas
                        Hodie. Perturbacio[1],
                        Ficta dissimulacio
                        Regnant atque cupiditas,
                        Novitates indebitas,
10                    Plurimorum elacio,
                        Hic finis et conclusio
                        Monarchie, non dubitas.
                        Bonum commune perditur,
                        Justicia destruitur,
15                    Aurum aufertur de terra,
                        Nullus pro malis punitur
                        Scienciaque spernitur.
                        Nec est amor nisi guerra
                        Inter nos, et propterea
20                    Et quod caput dividitur
                        Ecclesie et leditur
                        Per reatus et peccata.
                        Accidit ut a propheta
                        Jheremia nunc dicitur.
25                    Et pro rei veritate,
                        Et quod gaudent brevitate
                        Moderni, non recitabo
                        Prophetiam : ad hanc ite,                                                                    367a
                        Quia discrimina vite
30                    Quod videbitis transibo.
                        Ad promociones ibo
                        Malignancium. Videte
                        Qualiter sunt ordinate
                        Res mundi in potu, cibo
35                    Et aliis. Nun silebo :
                        Legentes intelligite.
                        Sapiens non habet locum
                        Neque noticiam secum.
                        A modernis regentibus,
40                    Inscientes habent statum,
                        Domos egregias, aurum,
                        Et nunc in cathedralibus
                        Beneficiis omnibus
                        Gaudent illi, hoc est certum
45                    Habemis ex hoc desertum
                        Regnim totum, sequentibus
                        Satrapis cum majoribus,
                        Minantibus in profundum.
                        Clamat sanguis innocius
50                    Ad Dominim quam citius
                        Vindictam, et tota die
                        Exaudivit superius
                        Creator et inferius
                        Preces, quia cotidie
55                    Mors et inimicitie
                        Subtanee latius
                        Veniunt et diutius
                        In terra regni Francie
                        Quam antea memorie.
60                    Redige hoc utilius.
                        Cerne, inquit, tempestates
                        Aeris, fulgura, lites                                                                              367b
                        Signaque mirabilia
                        De celo, informitates
65                    Nulli hominum parcentes,
                        Motum terre. Hec omnia
                        Sunt nobis figuralia
                        Finis mundi, sed videntes
                        Sumus hec, perseverentes[2]
70                    In peccatis, per talia
                        Tanquam Dei judicia
                        Punimur, non penitentes.
                        Ubi est juris rubrica,
                        Quod simplex arismetica
75                    Habeat mundum regere,
                        Ad numerandum unica,
                        Aritum septem noversa,
                        Qui nescit forsan legere,
                        Volens, legens, corrigere !
80                    Elevatur ut amica
                        Principum, sed inimica.
                        Deberet tecta tgere,
                        Nudis pedibus pergere,
                        Tamquam artis mecanica.
85                    O frater mi et amice,
                        Hec omnia tu[3] respice,
                        Et michi, si placuerit,
                        Rescribendo me refice,
                        In prosa vel metrifice,
90                    Prout tibi occurrerit.
                        Super omnibus tunc erit
                        Cor meum et pacifice
                        Recreatum ista vice.
                        Animo meo proderit
95                    Multum, quia, si fierit,
                        Requiescam tunc mistice.
                        Amicus tuus qui loquor,
                        Eustacius ita vocor.


[1] Ms. et perturbacio

[2] Raynaud corrige en perseverantes

[3] Ms. tamen

Mais non, vous ne vous êtes pas perdu !

 

ulb ltc

L’utilisation du genre masculin dans les pages du présent site a pour simple but d’alléger le style. Elle ne marque aucune discrimination à l’égard des femmes.